Frank in stukjes

verhalen uit het theater

 Rem Grint wordt geboren in de bergen. Op 21 juli 2018 zit ik in de Picos de Europa in Spanje. Voor mijn tent kijk ik uit over het bergmassief. Ik heb een maagdelijk schriftje voor me liggen, bedoeld om aantekeningen te maken voor mijn nieuwe toneelstuk.

Er staat:

Groundhog Day:  “I had found a way to portray eternity not as a straight line, but as a circle.” (Danny Rubin, schrijver)

Het leven is repetitief, herhaalt zich. Hoe ontsnap ik aan deze cirkel?

De cultklassieker Groundhog Day (1993) als vertrekpunt en inspiratiebron. De film gaat over de zelfgenoegzame weerman Phil (Bill Murray), die steeds opnieuw dezelfde dag doormaakt. Hij zit gevangen in een eindeloze tijdlus en kan pas ontsnappen als hij zijn leven weet te beteren.

Iedere ochtend na de koffie trekken we de wandelschoenen aan, pakken een rugzak in en starten onze wandeling. Iedere avond strijken we neer voor de tent, koken een potje en leggen ons hoofd te rusten op het kussen. Hier in de bergen zijn de dagen prettig repetitief. Maar tegelijkertijd belooft iedere dag een ander avontuur te worden met nieuwe vergezichten en nog fraaiere uitkijkpunten. Wandelen is zen. De schijnbare herhaling maakt ruimte voor reflecties, evaluaties en nieuwe inzichten.

Bij de naburige ezelboerderij balken de ezels alsof hun leven ervan afhangt. Terwijl de zon langzaam achter de bergtop verdwijnt, beginnen de honden, boven op een bergwei, de schapen bij elkaar te blaffen. De echo’s tussen de majestueuze bergtoppen accentueren de stilte. Het geluid van de stilte kennen wij stadsbewoners niet. Een eerste monoloog over stilte vloeit op papier.

Stilte onderga je.
’t Is een spirituele ervaring.
Met al die imposante bergtoppen om je heen, voel je je klein en nietig.

En er staat ook:
-> FILM weer zien
-? Siddharta, Herman Hesse!

 
Eenmaal thuis trek ik Herman Hesse’s Siddharta uit de kast en herzie ik de film.

Siddharta: het leven verloopt in cirkels, fases, waarin je de kans krijgt je te ontwikkelen, te verbeteren, een beter mens te worden, tot inzicht(en) te komen.
[In de kantlijn geschreven] Op zoek naar verlichting, spirituele ontwikkeling. Verschillende fasen in het pad naar verlichting.

Het is met name de Boeddhistische interpretatie die ik gebruik voor het schrijven van De Wording Van Rem Grint. Onlangs, de wereld is inmiddels terecht gekomen in een oorverdovende corona-stilte en -stilstand, las ik een column van Peter de Bruijn, filmjournalist van het nrc over Groundhog Day. Hij wijst daarin op de vele interpretaties van de film.

“Onmiddellijk nadat de film was uitgekomen kreeg hij reacties vanuit de meest uiteenlopende hoeken. Boeddhisten zien in Groundhog Day een film over reïncarnatie en de zoektocht naar een hogere staat van zijn. Volgens sommige christenen moet Phil een loutering ondergaan in het vagevuur. Joodse interpretaties houden het erop dat de film de noodzaak laat zien van de plicht tot liefdadigheid. Psychiaters hebben opgemerkt dat Phil zoals zoveel van hun patiënten vastzit in een patroon waarin hij voortdurend zijn neuroses herhaalt. Filosofen zien in Groundhog Day een illustratie van Nietzsches leer van de Eeuwige Wederkeer: het idee dat het leven zo geleid moet worden, dat je bereid bent om het tot in het oneindige te herhalen. De film raakt aan fundamentele menselijke ervaringen. Daardoor zijn steeds weer nieuwe interpretaties mogelijk. Momenteel gaat Groundhog Day dus vooral over sociale isolering.” (Peter de Bruijn nrc, 15 april 2020)

Gelukkig is het stuk al geschreven.

De Wording van Rem Grint
geschreven en geregisseerd door Frank Roumen

zaterdag 11 december 11.30 uur & 14.00 uur, 25 bezoekers/1,5 m
zondag 12 december 11.30 uur & 14.00 uur, 25 bezoekers/1,5 m

reprise a.s. voorjaar
Polanentheater Amsterdam
Polanenstraat 174 -1013 WC Amsterdam
www.tt-theater.nl/programma