Frank in stukjes

verhalen uit het theater

 

 


De wording van de wording 3/3

3. Abort

[uit mijn schrift met aantekeningen]

Het leven in cirkels.

Het leven in 7 scènes, iedere scene begint hetzelfde.

Hoe verliep mijn leven in 7 scènes?

 

Een van de eerste aanzetten De Wording van Rem Grint te schrijven, was om mijn eigen leven in zeven scènes te beschrijven. Ik liet het lezen aan mijn lief, tevens mijn scriptcoach. “Ik zie wat je bedoelt”, zei ze, “ik zou de essentie vasthouden en opnieuw beginnen”. Mijn scriptcoach kent als geen ander de vuistregel: schrijven is schrappen. Haar feedback indachtig herlas ik alles. Ze had gelijk, het was larmoyant.

Ik heb mijn levenswandel-in-zeven-scènes vertaald naar fictie: nieuwe personages gecreëerd, de setting van een Kliniek voor Chronische Vermoeidheid Oblomov bedacht en voorvallen en situaties die in de kern autobiografisch zijn, onherkenbaar veranderd.

 

Rem Grint werd geboren in de bergen. In een wieg van stilte. De cultklassieker Groundhog Day voedde hem. Maar dat was niet zijn enige filmische fruithapje. Hij werd ook gezoogd door een andere beroemde film. In juli 2018 noteer ik in mijn schrift:

 

VR (Virtual reality)? TRUMAN SHOW

Operators van een VR installatie, worden later acteur.

Groundhog Day meets Trumanshow

Truman Show = je leeft in een fictie waarin je leven een tv show, een leugen, blijkt te zijn.

 

Ik begon driftig in mijn schrift te tekenen. Het decor is ‘een doos in een doos’. Aan de buitenrand zitten de technici, binnenin is de wereld van mijn hoofdpersonage. De technici creëren de binnenwereld met geräusche, projecties en licht. Ik was enthousiast over de mogelijkheden die dit toneelbeeld biedt. Vele wandelingen en zeven bladzijdes schrift verder noteerde ik:

Abort -> VR & Truman Show.

 

Ik kwam tot het inzicht dat het combineren van deze twee films, van twee verschillende thematieken, te complex is. Ik besloot me te concentreren op Groundhog Day en zijn tijdlus. Mijn scriptcoach was het met me eens.

 

Een jaar later, bijna vakantie. Ik was zojuist mijn vastloper te boven (Zie ook column: De Wording van de Wording deel 1: een vastloper van dd 6 november). Ik had de personages weer aan de praat gekregen. En hoe. Onder de douche en op de fiets vlogen de ideeën me om de oren. Op mijn werk, op de valreep voor de vakantie, werd ik regelmatig afgeleid door een gedachte over een wending in een scène. Koortsachtig werkte ik aan een nieuwe versie met de vakantie als deadline. Ik wilde een print meenemen op vakantie om daaraan verder te werken.

 

De Italiaanse alpen. Rem is volwassen geworden en tijdens een wandeling begint hij tegen mij te praten. Ik probeer zijn woorden in looppas te herhalen zodat ik ze onthoud. Na een tijdje roep ik vertwijfeld tegen mijn vrouw: kunnen we alsjeblieft even stoppen? Om vervolgens als een gek de tekst van de monoloog in mijn mobiel te tikken.

 

REM:  Ik ben nu meermaals hetzelfde punt gepasseerd waarop jij mij

hebt aangemoedigd te genieten van de stilte.

Voor mij was die stilte een metafysische ervaring.

Alsof tijd en ruimte niet bestaan, wegvallen.

Eén groot niets. Of ‘Al’, zo je wilt.

In stilte viel ik samen met ‘mezelf’.

Dat heb ‘jij’ mij gegeven.

Dank je wel, daarvoor.

 

Het heeft de eindversie niet gehaald. Geschrapt door mijn vrouw. De beste scriptcoach en redacteur die je je kan wensen, overigens.

 

Abort monoloog

 

De Wording van Rem Grint

geschreven en geregisseerd door Frank Roumen

zaterdag 11 en zondag 12 december om 11.30 uur en 14.00 uur

Polanentheater Amsterdam

Polanenstraat 174 -1013 WC Amsterdam

www.tt-theater.nl/programma